قدس آنلاین- با قطعی شدن حکم جاسوسی عبدالرسول دری اصفهانی، عضو تیم مذاکره کننده هسته ای ایران، اطلاعات جدیدی پیرامون بسترهای جاسوسی وی و شرکت هایی که وی با آنها همکاری می کرد، به دست رسیده است.

 در حالیکه در یکسالگی برجام، خبر جاسوسی یکی از اعضای تیم مذاکره کننده هسته ای که در گفتگوهای اصلی و پشت درهای بسته نیز حضور داشت، منتشر شد، دولت و وزارت خارجه در بدو امر این خبر را تکذیب کردند و وزارت اطلاعات نیز وجود چنین جاسوسی را منکر شد. اما پس از یک سال که همه چیز مشخص شده و دری اصفهانی به طور قطعی جاسوس بودنش به اثبات رسیده، دولتمردان در حال انکار اصل همکاری و ارتباط مستقیم با وی هستند و او را معرفی شده از سوی نهاد و شرکت دیگری می دانند.

اما ورای تمامی مباحثی که درباره جاسوسی و جزئیات آن وجود دارد، این مجرم که اطلاعات ذی قیمتی در زمینه های مختلف به سرویس های اطلاعاتی غربی ارائه داده، در پوشش شرکتی توانسته نفوذ کند که این شرکت بین المللی اقداماتی را انجام می دهد که به تخلیه اطلاعات مالی، بانکی و پولی کشورها و مشتریان خود منتهی می شود. این اطلاعات برای کشورهای غربی، غنائم ارزنده ای هستند که توان دخالت در سیستم های مالی و سیاستگذاری برای اخلال در نظام بانکی ومالی کشورهای رقیب را فراهم می سازد.

دری اصفهانی یکی از کارمندان شرکت چند ملیتی PWC، بود که وی پس از استخدام در این شرکت برای انجام امور جاسوسی و اخلال در نظام بانکی ایران آموزش های ویژه ای توسط سرویس های جاسوسی دید و به روش های خاص و پیچیده وارد تیم مذاکره کننده هسته ای شد.
 

معرفی شرکت پی ودبلیو سی
این شرکت با نام  اختصاری پی دبلیو سی، شرکت حسابداری پرایس واتر هاوکوپرز،(PricewaterhouseCoopers)  است.  این شرکت چند ملیتی است که به ارائه سرویس های خدمات حسابداری و مالی می پردازد.

بر مبنای برآورد درآمد سالیانه این شرکت در سال 2013 این شرکت دومین شرکت بزرگ در ارائه سرویس های خدمات حسابداری و مالیاتی در جهان است و یکی از چهار شرکت بزرگ حسابرسی در کنار دنیاست. .پی دبلیو سی شبکه‌ای از کارمندان بالغ بر 184000 نفر در 157 کشور را دارا است. درآمد کل این شرکت 31.5 بیلیون دلار در سال 2012 بوده که که 14.9 بیلیون دلار آن از حسابرسی بیمه ‌ای و 7.9 بیلیون دلار آن از حسابرسی مالیاتی و 8.7 بیلیون دلار آن از ارائه خدمات مشاوره‌ای حاصل شد. این شرکت در سال 1998 بوسیله ادغام شرکت های "کوپر و لایبرند" و "پرایس واترهاوس" تاسیس شد.
 

ساختمان شرکت در لندن
 

  نام تجاری در سپتامبر 2010 به پی دبلیو سی برای تغییر در علامت تجاری کوتاه شد. با توجه به عملکرد شرکت در سال 2012 آمریکا می توان این شرکت را به عنوان پنجمین شرکت بزرگ خصوصی در آمریکا نام برد. در سال 1845 توسط ویلیام کوپر برای کارهای حسابداری در لندن تاسیس شد که هفت سال بعد هنگامی که برادران او به شرکت ملحق شدند نام شرکت به برادران کوپر تغییر یافت.
 

ساختمان شرکت در لوس آنجلس آمریکا

این شرکت در طول دوران کاری خود، تخلفات و رسوایی های بزرگی را به بار آورده که در نهایت کشورهای متبوع مانند هند، ژاپن یا روسیه پی دبلیو سی را مورد پیگرد قانونی قرار داده اند. کمک به برخی از شرکت ها و بنگاه های اقتصادی برای فرار مالیاتی از جمله این اقدامات بوده است. در نوامبر 2010، نیویورک تایمز گزارش داد که پی دبلیو سی به دولت روسیه در رابطه با پیگرد قانونی شرکت یوکوس به اتهام فرار مالیاتی کمک کرده است.  در پرونده ای دیگر، پرایس واترهاوس کوپرز از سوی توسط بانک جهانی متهم به دادن رشوه در یک مناقصه خصوصی سازی سیستم توزیع آب در دهلی هند شد، تلاشی که ادعا می شود برای فریب بازرسان بوده است. هنگامی که مناقصه انجام می‌شد پی دبلیو سی در هر روند مکرراً شکست می خورد و در هر بار بانک جهانی را تحت فشار قرار می داد که مناقصه را به دور بعدی بکشاند و در نهایت برنده مناقصه شد.
 
همکاری دری اصفهانی و شرکت پی دبلیو سی
درست شهریور سال 95 بود که نمایندگان مجلس نسبت به جاسوسی درتیم هسته ای کشور حساس تر شدند و یکی از این موارد عبدالرسول دری اصفهانی بود که وزیر اقتصاد را برای طرح سوال به مجلس کشاند.
 

در طرح سوال نمایندگان آمده بود برابر اطلاعات واصله فردی بنام عبدالرسول دری اصفهانی که با سرویس جاسوسی انگلیس ارتباط داشته و ماهیانه حدود ۷۵۰۰ پوند حقوق می گرفته و دو تابعیتی هست و در شرکت pwc  با پوشش اقتصادی، مسائل امنیتی- سیاسی ایران را جمع آوری و گزارش می کرده و قبلاً با نظر حفاظت اطلاعات وزارت دفاع اخراج شده، با تاکید کدام مرجع در تیم اقتصادی و مالی بانکی کمیته اقتصادی برجام مسوولیت داده و منصوب شده اند؟

این فرد که به اذعان نمایندگان قبلا نیز مهره ای مشکوک محسوب می شده از سوی نهادی نظامی اخراج شده بود ولی با این وجود در تیم هسته ای که برای مذاکرات اعزام می شد از سال 92 به بعد جای می گیرد. بهانه این کار اقدامات مشاوره ای و تخصصی دری در امور بانکی و مالی بود. کاملا مشخص است که دلیل اختلالات حقوقی در زمینه رفع تحریم های مالی و بانکی پس از توافق هسته ای از کجا آب می خورده است و اطلاعاتی که دری اصفهانی به سرویس های جاسوسی در پوشش شرکت پی دبیلو سی ارائه می داده، نقش اساسی در بی ثمر بودن رفع تحریم ها داشته است.

معمولا اعمال جاسوسی در پوشش هایی مانند فعالیت های دیپلماتیک، اقتصادی، رسانه ای و ... انجام می شود و دری اصفهانی به عنوان دانش آموخته اقتصاد، وارد حیطه مشاوره اقتادی و ومالی تحت پوشش شرکت پی دبلیو سی وارد فضای جاسوسی علیه کشورمان شد.

نباید تصور کرد که جاسوسی در سطح دنیا محدود به سازمان‌های جاسوسی«سیا» در آمریکا، «ام.ای.پنج» و «ام.ای.شش» در انگلستان، «موساد» در اسرائیل و «کا.گ.ب» در اتحاد جماهیر شوروی سابق می‌شود. این پدیده می‌تواند توسط اشخاص و تشکل‌های گوناگون با هدایت سرویس‌های مختلف به وقوع بپیوندد. جاسوسی معمولاً بخشی از یک تلاش سازمان یافته از سوی دولت‌ها یا شرکت‌ها می‌باشد که علیه دشمنان بالقوه و بالفعل و رقبا صورت می‌گیرد. هر چند اهداف نظامی در درجه نخست اولویت قرار داشته است. بسیاری از کشورها هم علیه دشمنان و هم متحدان خود، اقدام به جاسوسی می‌نمایند. در حالی‌ که همواره سیاستی اتخاذ می‌کنند که هیچ نشانه‌ای از این اقدام، در آن وجود ندارد.

کارمندان شرکت پی دبلیو سی که از ملیت های مختلف انتخاب می شوند تا بتوانند از طریق آنها ظرفیت های مالی و اقتصادی بومی کشورهای میزبان شناسایی و مورد استفاده قرار گیرد.

علاوه بر بهره‌گیری از سازمان‌های جاسوسی، بسیاری از دولت‌ها از شرکت‌های خصوصی مانند شرکت «اس.سی.جی» و «اینتر نشنال ریسک»، نیز برای جمع‌آوری اطلاعات استفاده می‌کنند. سرویس‌های جاسوسی با بهره‌گیری از پوشش‌های مختلف از جمله بازرگانی، دیپلماتیک، فرهنگی، اجتماعی، رسانه‌ای، علمی و خدماتی زمینه حضور و فعالیت در سرزمین حریف را فراهم می‌نمایند و با استفاده از روش‌های جاسوسی و ابزار متنوع و منحصر به فرد، شبکه‌های جاسوسی و عوامل عملیاتی خود را هدایت و رهبری می‌نمایند. این اقدامات دقیقا موضوعی است که درباره فردی مانند دری اصفهانی و نیروهای دیگر جاسوسی که در قالب هایی مانند اقتصاد نفوذ می کنند، اعمال شده است.